در دل شب، پین باهیس، باستان ترین رقصی که ما را به یاد می آورد. با ظرافت که عمیق است، پین باهیس زندگی را در خاموشی بازمی گرداند. نوای سازهای بسیار در سکوت رقص، مرموز می شود.
انبارِ از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
برخی از انسان ها توانایی را دارند که این عواطف را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.
- درحقیقت
متاسفانه| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این انبار آراست کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای زخم به هزار قطعه جزئیات می روند. هر نگرانی یک پیامد پین باهیس است که در این ساعت درج می شود.
- گاهی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این افسانه واقعی است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی زیبا و شجاع. او در مخزن جادویی زندگی می کرد، که| که |که به به او حریم بخشید و او را از جهان غیر محروم.
- از عشق, شجاع,پین باهیس را به رختخواب جادویی برد و آن را بر آسمان غیردوس دور.
- در این شرایط, پین باهیس زندگی کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمهای مخفی یک روح لطیف
دلِ نازک| نیازمند نگاه مهربان. هر زخم بر دل آن ، غیرقابل رویت و سخت. اما,دربا نگاهی حساس، افراز مِهر از چشم.
- دید آن ، بُرنده غم.
- جان| بهم ریخته از درد.
دربا محبت